Obsada

Espen Skjønberg, Anita Bjørk, Ada Kramm, Hæge Juve, Jan Hårstad, Eva Opaker, Jannik Bonnevie, Svein Sturla Hungnes

nagrody

Cannes IFF 1979 – Eucumenic Special Mention

Opis filmu

Anji Breien, „radosnej feministce” – jak o niej mówią – obca jest negacja. Jej bohaterowie nie palą za sobą mostów, nie uciekają od problemów, w procesie dochodzą do świadomości własnych ograniczeń czy emocjonalnych uzależnień. Reżyserka w swoich filmach zadaje im niełatwe ćwiczenia z życia. W Spadku z satyrycznym zacięciem opowiada o rodzinie, nadal podstawowej komórce życia społecznego. Czy emancypującym się do niezależności, współczesnym norweskim kobietom i mężczyznom rodzinne relacje są jeszcze w ogóle potrzebne? Za pośrednictwem zmarłego nagle właściciela przedsiębiorstwa żeglugowego Breien zmusi obcą sobie, rozproszoną rodzinę do współpracy. 54-letni wdowiec, Kai Skag, w swoim testamencie umieszcza klauzulę, że majątek po nim zostanie przekazany bliskim tylko wtedy, gdy zechcą razem poprowadzić jego firmę. W innym wypadku niemała własność zostanie spieniężona i oddana na cele charytatywne, na rzecz walczącego z rakiem stowarzyszenia. Chęć posiadania zmusi krewnych Skaga do trudnej koegzystencji, ujawniającej gorące, ukryte dotąd konflikty, antypatie i sympatie. Feralny spadek zmieni ich życie, obnaży sekrety, wstrząśnie, otworzy na zmianę.

Opracowanie: Agnieszka Szeffel

Informacje o reżyserze

Anja Breien

Jedna z najważniejszych przedstawicielek kinematografii norweskiej. Urodziła się w 1940 roku w Oslo, skończyła studia filmowe w paryskim IDHEC. Obok Vibeke Lokkeberg i Laili Mikkelsen współtworzyła feministyczne oblicze Nowej Fali norweskiego kina. Swój pierwszy długi metraż - Gwałt- nakręciła w 1971 roku. Zasłynęła m.in. pokazywanym na festiwalu w Wenecji Polowaniem na czarownice (1981) oraz trylogią: Żony (1975), Żony dziesięć lat później (1985), Żony III (1996), napisaną wspólnie z odtwarzającymi główne role aktorkami jako kobieca odpowiedź na Mężów Johna Cassavetesa. Autorskie kino Anji Breien, często porównywane z twórczością belgijskiej reżyserki Chantal Akerman, czy nowofalowej Francuzki Agnès Vardy, przez swój osobisty charakter wykracza poza kanon modernistycznej awangardy.

Wybrana filmografia

1967 Dorastanie / Vokse opp / Growing Up

1967 Jostedalsrypa (short)

1969 17 maja – film o rytuałach / 17. Mai – En film om ritualer / 17. May – A Film about Rituals (doc., short)

1970 Dni z tysiąca lat / Dager fra 1000 år / Days From A Thousand Years (short)

1971 Gwałt / Voldtekt / Rape

1971 Twarze / Ansikter / Faces (short)

1972 Więzienne mury / Murer rundt fengslet / Walls round the Prison (doc., short)

1973 Bezdomni / Herbergistene / Homeless (doc., short)

1974 Witaj, mój bracie! / Mine søsken, goddag / Hello, My Sibling

1975 Starsi / Gamle / Old (doc., short)

1975 Żony / Hustruer / Wives

1977 Godziny miłości / Den allvarsamma leken / Games of Love and Loneliness

1979 Spadek / Arven / Heritage

1981 Polowanie na czarownice / Forfølgelsen / The Witch Hunt

1984 Papierowy ptak / Papirfuglen / Paper Bird

1985 Żony dziesięć lat później / Hustruer – ti år etter / Wives – Ten Years Later

1989 Góra / Fjellet / Mountain (doc., short)

1990 Złodziej klejnotów / Smykketyven / Twice Upon a Time

1996 Żony III / Hustruer III / Wives III

1997 Solvorn (doc., short)

2001 Zobaczyć łódź kołyszącą się na falach / Å se en båt med seil / To See a Boat in Sail (doc., short)

2005 Bez tytułu / Uten tittel / Untitled (short)

2009 Kontur / Riss / Etching (doc., short)

2009 Jazydzi / Jezidi / Yezidi (doc., short)

Opracowanie: Agnieszka Szeffel

Stopka