Obsada

Kim Ki-Duk

nagrody

Cannes IFF 2011 – Un Certain Regard Award

Opis filmu

Aktorka niemal zginęła w fatalnym wypadku podczas kręcenia Snu. […] Gdybym nie rzucił się na drabinę i nie odwiązał liny… Całkowicie się zagubiłem i płakałem, gdy nikt nie widział. Chwila ta, której nigdy nie chcę przywoływać, zmusiła mnie do spojrzenia wstecz na 15 filmów, jakie gorączkowo robiłem przez 13 lat mojej kariery. Totalnie autorska, bezkompromisowa spowiedź jednego z czołowych reżyserów kina artystycznego. Po wspomnianym wypadku Kim spędza dwa lata na dobrowolnym wygnaniu, w nieogrzewanej chacie na koreańskiej prowincji. W dialogu ze sobą z ekranu i ze swoim cieniem analizuje źródła własnej twórczości, podszywające ją emocje i kompleksy, pułapki stylu, powtarzania i oczekiwań. Ton waha się od samobiczowania do narcyzmu. W przerwach między oglądaniem dawnych filmów, obrazów i plakatów artysta majsterkuje w domowym warsztacie, samemu robiąc maszynkę do kawy oraz pistolet, z pomocą którego ostro rozliczy się z postaciami z dawnych lat. Przejmującym refrenem staje się tytułowa pieśń, wykonywana wedle tradycji w momentach melancholii. W kulminacji Kim nie tyle śpiewa, ile charczy przez łzy: Arirang, Arirang, Arariyo / Długa droga przez przełęcz Arirang.

Opracowanie: Jan Topolski

Informacje o reżyserze

Kim Ki-Duk

Urodził się w 1960 roku w Bonghwa, studiował film w Paryżu, potem wrócił do Korei, by zacząć od niskobudżetowych filmów o życiowych rozbitkach, sadomasochistycznych relacjach, niezabliźnionych ranach historii. Jego kino zdobyło wielki rezonans dzięki swoistemu połączeniu okrucieństwa i poezji, było pokazywane w konkursach wiodących festiwali, takich jak: Cannes, Wenecja (Najlepsza reżyseria), Berlin (Srebrny Niedźwiedź), Locarno (Don Kichot) i wielu innych. W oryginalny sposób odwoływał się zarówno do filozofii buddyjskiej, jak i do etyki chrześcijańskiej, podejmował kontrowersyjne tematy, jak zmiana płci czy dobrowolna prostytucja. Po serii wybitnych dzieł z lat 2000–2004 zwrócił się w stronę czasem zbyt daleko posuniętego symbolizmu. Teraz spektakularnie wraca do źródeł.

Wybrana filmografia

1996 Krokodyl / Ag-o / Crocodile

2000 Wyspa / Seom / The Isle

2003 Wiosna, lato, jesień, zima… i wiosna / Bom yeoreum gaeul gyeoul geurigo bom / Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring

2004 Samarytanka / Samaria / Samaritan Girl

2004 Pusty dom / Bin-jip / 3-Iron

2006 Czas / Shi gan / Time

2008 Sen / Bi-mong / Dream

2010 Arirang (doc.)

Opracowanie: Jan Topolski

Stopka