Obsada

Nicole Kidman, Harriet Andersson, Lauren Bacall, Paul Bettany, Blair Brown, James Caan, Patricia Clarkson, Stellan Skarsgård

nagrody

European Film Awards 2003 – Best Director, Best Cinematography; Copenhagen IFF 2003 – Honorary Award; Bodil Awards 2004 – Best Danish Film; Sofia IFF 2004 – Best Film

Opis filmu

Po stylizowanej „trylogii europejskiej” oraz surowej „trylogii dogmatycznej”, reżyser poszedł pod prąd coraz bardziej realistycznych i efekciarskich produkcji. Oto początek „trylogii amerykańskiej”, moralitet o winie i odkupieniu, o jednostce i tłumie, opowiedziany zupełnie bez… scenografii. Główna bohaterka, córka gangstera uciekająca przed ojcem, trafia do osady dobrych ludzi, którzy chętnie się nią zaopiekują. Niebezinteresownie. Wszystkie ulice, ściany, rekwizyty, a nawet zwierzęta, narysowane są kredą na czarnej podłodze. Ramy tej wielkiej sceny giną w mroku. Są tylko bohaterowie. I my. W tym bezprecedensowym podkreśleniu umowności filmu von Trier odwołuje się oczywiście do teatru, zwłaszcza do tego spod znaku Brechta i jego zamierzonego efektu „obcości”. Lecz jednocześnie udaje mu się wywołać paradoksalny efekt „swojskości” poprzez skłonienie widza do wypełniania zarysowanych na ekranie kształtów. Być może największe zwycięstwo kina ostatnich lat, najwyższy kredyt zaufania wobec odbiorców, który spłacać trzeba przez bite trzy godziny seansu. Dobry scenariusz i aktorstwo bronią się w każdej inscenizacji, nawet najbardziej ascetycznej. Dopiero po wyjściu z kina pojawia się pytanie: czy czegoś zabrakło? Ale czego?

Opracowanie: Jan Topolski

Informacje o reżyserze

Lars von Trier

Urodził się w 1956 roku w Kopenhadze. Należy do największych prowokatorów i eksperymentatorów kina. Zaczynał od wyrafinowanych wizualnie filmów, zanurzonych w ekspresjonizmie i symbolizmie. Potem wywołał szok metafizycznym melodramatem Przełamując fale oraz realizującymi postulaty Dogmy 95 Idiotami. Następnie łamał śluby czystości w antymusicalu Tańcząc w ciemnościach czy w kultowym telewizyjnym serialu Królestwo. Wreszcie zaczął „trylogię amerykańską” z umowną scenografią, wyłożył swoje credo w Pięciu nieczystych zagraniach, zaproponował antyhorror w Antychryście, a w tym roku powrócił do Cannes z katastroficzną Melancholią. Laureat Złotej Palmy, EFA i ponad 60 innych nagród, enfant terrible festiwali, szara eminencja duńskiej kinematografii, właściciel firmy Zentropa.

Wybrana filmografia

1980 The Orchid Gardener (short)

1984 Element zbrodni / Forbrydelsens element / The Element of Crime

1996 Przełamując fale / Breaking the Waves

1998 Idioci / Idioterne / The Idiots

2000 Tańcząc w ciemnościach / Dancer in the Dark

2003 Dogville

2009 Antychryst / Antichrist

2011 Melancholia / Melancholy

Opracowanie: Jan Topolski

Stopka