Obsada

Pascale Bussiėres, Shelley Duvall, Frank Gorshin, Alice Krige, R.H. Thomson, Ross McMillian, Frank Kowalski, Breanne Dowhan, Nigel Whitmay

Opis filmu

Główną inspiracją wizualną dla filmu Zmierzch lodowych nimf były prace Gustave'a Moreau (1826-1898), jednego z czołowych twórców symbolizmu, scenariusz natomiast powstał na podstawie Pana, zarówno w wersji Prospera Mérimée, jak i Knuta Hamsuna, a także na motywach Burzy Williama Szekspira.

To chyba najbardziej kontrowersyjny obraz kanadyjskiego reżysera i część krytyków uznała, że tym razem Maddin przeszarżował. Nie podważając wizualnego piękna filmu i poetyckiego nastroju, zarzucali mu nadmierną, a przede wszystkim jałową stylizację. Również sam Maddin ostatecznie nie był przekonany do wyników swoich wysiłków - eksperymentu z taśmą 35 mm (zamiast typowej dla siebie 16 mm), a także pracy z zawodowymi aktorami i oparcia filmu na dialogach.

Choć film ten pod względem realizacyjnym jest w twórczości Maddina wyjątkiem, i tutaj wracają typowe dla niego obsesje - protezy, wypchane zwierzęta, lunatycy, hipnoza, historia o kłótni i wielkiej nienawiści dwóch sióstr. Zmierzch lodowych nimf cechuje niewątpliwe piękno i niezwykła uwodząca siła, być może również ze względu na jego niedoskonałości.

Agata Rosochacka

Stopka