reżyseria:		Jens Julich
scenariusz:		Jens Julich
montaż:		Jens Julich
animacja:		Jens Julich
właściciel praw:		Jens Julich
język:		niemiecki
barwa:		cz.-b.

Narysowana cienką kreską opowieść o tych ciężkich porankach, kiedy umysł i ciało jeszcze chcą błądzić w odmętach śnionej abstrakcji, podczas kiedy rzeczywistość coraz bezczelniej o sobie przypomina, wyrywając śniącego z objęć Morfeusza.

Jens Julich

Urodził się w 1987 roku w Jenie (Niemcy). W 2009 roku ukończył studia ilustracji w HAW w Hamburgu. Bez tytułu jest jego debiutem reżyserskim.

Filmografia:

reżyseria:		Leo Bridle, Ben Thomas
scenariusz:		Leo Bridle, Ben Thomas
montaż:		Raquel O. Couceiro, Florence Kennard
animacja:		Leo Bridle, Ben Thomas
właściciel praw:		Arts University College at Bournemouth
nagrody:		Animex 2010 – Best Experimental Animation; Skepto IFF 2010 – Best Super Short; Monstra Lisbon Animation Festival 2010 – Special Mention
język:		bez dialogów
barwa:		kolor

Pociąg myśli to antyteza Podróży Daniela Szczechury. Podczas gdy w klasycznej polskiej animacji nic się nie działo, w obrazie Leo Bridle’a i Bena Thomasa dzieje się aż nadto. Nie tylko fabularnie, lecz również filmowo, bo autorzy sięgają po różne techniki animacji.

Ben Thomas

Ukończył Instytut Sztuki Bournemouth. Jego specjalizacja to layout, background i projektowanie środowiska, jednak ma dobre rozeznanie we wszystkich aspektach procesu produkcyjnego, jak również w animacji 2D i stop motion. Interesuje go kariera w charakterze dyrektora artystycznego i scenografa zarówno w animacji, jak i w filmach akcji. Jego pasją jest rysowanie i szkicowanie. Fascynuje go siła komunikacyjna obrazu.

Filmografia:

Leo Bridle

Filmy zaczął realizować w wieku 16 lat. W 2006 roku jego film znalazł się na pierwszej stronie YouTube’a. Ta popularność spowodowała, że Leo został kierownikiem działu francuskich teledysków w stacji BBC w kanale dziecięcym. Interesuje się tworzeniem światów, które łączą fotografię z rysunkiem. Lubi pracować w obszarze między filmem a animacją. Aktualnie przebywa w Wielkiej Brytanii, gdzie pracuje jako niezależny reżyser i animator.

Filmografia:

reżyseria:		Elsa Duhamel
scenariusz:		Elsa Duhamel
montaż:		Elsa Duhamel
animacja:		Jean Bouthors
właściciel praw:		E.M.C.A
nagrody:		Singapore Very Short IFF 2011 – Women’s Right Prize
język:		francuski
barwa:		cz.-b.

Umowną i symboliczną warstwę animowaną filmu Françoise dopełnia pozakadrowy, drżący głos narratora, który dzieli się bolesną historią gwałtu na kilkuletniej dziewczynce. Dysonans między kolorowym rysunkiem i dramatycznym wyznaniem jeszcze bardziej potęguje wrażenie, jakie na widzu robi ta opowieść.

Elsa Duhamel

Studentka École des Métiers du Cinéma d’Animation. Jej krótkomterażowy debiut Françoise pokazywany był na wielu uznanych międzynarodowych festiwalach animacji i krótkiego metrażu (m.in. International Short Film Festival Clermont-Ferrand).

Filmografia:

reżyseria:		ArtFX: Erick Hupin, Hans Baldzuhn, Pierre Nahoum, Baptiste Ode, Phillipe Puech
scenariusz:		Erick Hupin, Hans Baldzuhn, Pierre Nahoum, Baptiste Ode, Phillipe Puech
montaż:		Erick Hupin, Hans Baldzuhn, Pierre Nahoum, Baptiste Ode, Phillipe Puech
animacja:		Alaric Mahu, Mathieu Benedetti
właściciel praw:		ArtFX
język:		bez dialogów
barwa:		kolor

Animowana superprodukcja w wersji short. W filmie Szkodnik(i) zaprezentowany został miniaturowy świat ludzików z ich domami, codziennymi sprzętami, samochodami. To miniuniwersum jest niezauważone przez zwykłych ludzi (czyli tych normalnego wzrostu), którzy bezpardonowo wyciągają odkurzacz, obracając równoległą rzeczywistość w niebyt…

ArtFX

Członkowie grupy ArtFX tworzą utwory wizualne wykorzystujące najnowsze osiągnięcia w animacji. Posługują się zarówno technikami 2D, jak i 3D. Przykładem ich zastosowania jest film Szkodnik(i).

Filmografia:

reżyseria:		NoBrain
scenariusz:		Niko
zdjęcia:		Quentin Rosan
montaż:		Niko, Grégoire Sivan
animacja:		Sabotage, Belanim
właściciel praw:		Auteur de Minuit
nagrody:		Festival International de cinema d’animation de Meknes 2011 – Special Jury Award
język:		bez dialogów
barwa:		kolor

Humor w filmie Zmierzch bliski jest Sztuce spadania Tomka Bagińskiego, z którą dodatkowo łączy produkcję grupy NoBrain antymilitarny charakter. Jednak w porównaniu z polskim młodym klasykiem animacja francuska stawia nacisk na spektakularny rozmach i dynamikę.

NoBrain

NoBrain to grupa czterech francuskich reżyserów, którzy pracują razem od 2001 roku. Sylvain, Sébastien, Charles i Niko zajmowali się postprodukcją. Sébastien i Sylvain specjalizują się w kompozycji, Charles w technice 3D, a Niko w nadzorze postprodukcji. NoBrain powstała w 2001 roku jako niezależna struktura postprodukcji. Zmierzch to ich pierwszy film krótkometrażowy.

Filmografia:

reżyseria:		Antoine Blandin
scenariusz:		Antoine Blandin
montaż:		Antoine Blandin
animacja:		Antoine Blandin
właściciel praw:		E.M.C.A. Angouleme
język:		francuski
barwa:		cz.-b.

Rysunkowa opowieść Antoine’a Blandina ma wyraźny charakter interwencyjny. Poprzez historię ośmioletniego Calvina zwraca uwagę na maluchy pozbawione szczęśliwego dzieciństwa, dla których życie we wszelkich jego przejawach staje się doświadczeniem bolesnym.

Antoine Blandin

21-letni student, reżyser, scenarzysta, kompozytor, animator i montażysta w jednej osobie, który w swojej twórczości porusza problemy psychologiczno-społeczne, czego dowodem jest film Jadę do Disneylandu.

Wybrana filmografia:

reżyseria:		Fedor Belenky
scenariusz:		Fedor Belenky
montaż:		Fedor Belenky
animacja:		Fedor Belenky
właściciel praw:		Fedor Belenky
język:		bez dialogów
barwa:		kolor

Niejednoznaczna w wymowie wycinanka Belenky’ego uzyskuje w naszym kraju dodatkowe pokłady znaczeniowe. Przedstawiony w niej upadek pasażerów samolotu automatycznie narzuca skojarzenia z tragedią z roku 2010. Analiza ludzkich zachowań, która zapewne była punktem wyjścia do realizacji produkcji, przez polskich widzów zostanie uzupełniona o treści wykraczające poza intencje autora filmu…

Fedor Belenky

Urodził się w Sankt Petersburgu, mieszka i pracuje w Niemczech. Obecnie studiuje w Szkole Sztuk Pięknych Saar. W swoich projektach często koncentruje się na pytaniach egzystencjalnych.

Filmografia:

reżyseria:		Jean-François Martin
scenariusz:		Jean-François Martin
animacja:		Gary Fouchy, Jeremy Guerrieri, Paul Jaulmes, Nicolas Leroy, Leslie Martin, Maud Sertour, Alexandre Toufaili
właściciel praw:		Auteur de Minuit
język:		bez dialogów
barwa:		kolor

W sympatycznym starszym panu budzi się odkryta w porze śniadaniowej wynalazcza pasja zrodzona wskutek widoku jajka na twardo. Efektem odkrycia będzie zwiększenie aktywności dotychczasowego stoika…

Jean-François Martin

Urodził się w Paryżu w 1967 roku. Po ukończeniu studiów w Państwowej Wyższej Szkole Stosowanych Sztuk i Rzemiosł we Francji (École Nationale Supérieure des Arts Appliqués et des Métiers d’Arts) rozpoczął karierę jako dyrektor artystyczny w Bayard Presse, którą porzucił w 1997 roku, by działać jako niezależny ilustrator. Od tego czasu pracował dla kilku wydawnictw i prasy, zarówno we Francji, jak i za granicą.

Filmografia:

reżyseria:		Joanna Rubin Dranger
scenariusz:		Joanna Rubin Dranger
animacja:		David Rylander, Jeremy Purcell, Donal Mangan, Candice Lavender, Fergal Brennan, Malin Erkkonen
właściciel praw:		Swedish Film Institute
nagrody:		Nordisk Panorama 2010 – FIPRESCI Award; Uppsala IFF 2010 – Audience Award; Cork FF 2010 – Audience Award; Tricky Women Festival 2011 – Audience Award
język:		szwedzki
barwa:		cz.-b.

Pani Niezwykła i jej kariera to podana na wesoło historia o rozwoju kariery, jej załamaniu oraz walce z własnymi demonami. Rysunkowym obrazkom, przywodzącym na myśl znakomite Persepolis Vincenta Parronauda i Marjane Satrapi, towarzyszą nieśmiertelne standardy muzyki pop, a wśród nich między innymi I Will Survive oraz przeboje ABBY.

Joanna Rubin Dranger

Jest autorką komiksów, artystką, pisarką, reżyserką i profesorem Uniwersytetu Sztuki w Sztokholmie, na którym kieruje Master Group Storytelling. Jej pierwszy obraz opublikowano, gdy miała 19 lat. Od tego czasu wydała kilka powieści graficznych, opowiadań i książek dla dzieci. Jej utwory zostały przetłumaczone na osiem języków. Joanna Rubin Dranger miała również wystawy indywidualne, pisała eseje dla czasopism, gazet i radia, tworzyła sztuki teatralne, projektowała znaczki dla poczty szwedzkiej, tworzyła ilustracje do książek oraz ozdoby świąteczne, a także maskotki.

Filmografia:

Opracowanie: Patryk Tomiczek

Informacje o reżyserze