Obsada

Jane Adams, Jon Lovitz, Philip Seymour Hoffman, Dylan Baker, Cynthia Stevenson, Lara Flynn Boyle, Ben Gazzara

nagrody

Cannes IFF 1998 – nagroda FIPRESCI / FIPRESCI award; British Independent Film Awards 1999 – najlepszy film zagraniczny (anglojęzyczny) / best foreign film (English language); Toronto IFF 1998 – nagroda Metro Media / Metro Media award; São Paulo IFF 1998 – nagroda międzynarodowego jury / international jury award

Opis filmu

W trzecim filmie fabularnym Solondza (po debiutanckim Fear, Anxiety & Depression oraz po Witaj w domku dla lalek) śledzimy kilka równoległych wątków. W każdym z nich uczestniczy któryś z członków rodziny Jordanów: Joy bezustannie podejmuje niewłaściwe decyzje, co czyni z niej stereotypowego nieudacznika; postać Helen, pisarki i wyzwolonej seksualnie singielki, to karykatura przeintelektualizowanych artystycznych środowisk; wzorowa pani domu Trish odkrywa, że oziębłość męża, psychiatry Billia, wynika z jego fascynacji nieletnimi chłopcami…

Happiness to obraz przełomowy pod względem obyczajowym, ironiczne exposé na temat amerykańskich przedmieść, gdzie za fasadowym szczęściem kryją się obłuda i ludzkie dramaty. Strukturalne rozbicie akcji, które osłabia jej wpływ na emocje widza i obniża czujność odbiorcy, pozwoliło Solondzowi stworzyć pierwszą w historii postać sympatycznego pedofila.

Opracowanie: Anna Tatarska

Informacje o reżyserze

Todd Solondz

Urodzony w 1959 roku w New Jersey w żydowskiej rodzinie. Chciał zostać rabinem, ale gdy podjął pracę gońca w Gildii Scenarzystów Amerykańskich, postanowił pisać scenariusze. Po kłopotach, jakie miał z producentami swojego pełnometrażowego debiutu, Fear, Anxiety & Depression, postanowił rzucić reżyserię, ale po kilku latach nakręcił Witaj w domku dla lalek. Film trafił na moment ogromnego zainteresowania kinem niezależnym, zdobył główną nagrodę na festiwalu w Sundance, zebrał świetne recenzje i odniósł sukces kasowy. Kolejny obraz, Happiness, potwierdził talent Solondza (nagroda krytyków w Cannes). Każdy jego film wywołuje dyskusje, m.in. z powodu kontrowersyjnych tematów, jakie porusza. Jego podejście do filmowych postaci, których nie ocenia i nie ułatwia ich oceny widzowi, nazywane bywa „talmudycznym”. Sam Solondz uważa się za ateistę.

Filmografia

1984 Feelings (kr. m. / short)

1984 Babysitter (kr. m. / short)

1985 Schatt’s Last Shot (kr. m. / short)

1986 How I Became a Leading Artistic Figure In New York City’s East Village Cultural Landscape (TV, kr. m. / TV, short)

1989 Fear, Anxiety & Depression

1995 Witaj w domku dla lalek / Welcome to the Dollhouse

1998 Happiness

2001 Opowiadanie / Storytelling

2004 Palindromy / Palindromes

2009 Życie z wojną w tle / Life During Wartime

2011 Czarny koń / Dark Horse

Stopka