12 marca (godzina 15:10) w przeddzień 15 rocznicy śmierci Krzysztofa Kieślowskiego TVP Kultura wyemituje dokument Zdjęcie. Jest to pierwszy samodzielnie przez niego zrealizowany film, nakręcony poza Łódzką Szkołą Filmową. Przez wiele lat film uchodził za zaginiony, w zbiorach TVP pozostawała jedna kopia pozbawiona dźwięku. Dzięki staraniom filmoznawcy Mikołaja Jazdona (autora książki Dokumenty Kieślowskiego) i profesora Marka Hendrykowskiego, wieloletniego współpracownika TVP Kultura, udało się odnaleźć zaginioną ścieżkę dźwiękową filmu. Telewizja Polska dokona cyfryzacji i rekonstrukcji Zdjęcia w wyposażonym w najnowocześniejszy sprzęt telewizyjnym Ośrodku Dokumentacji i Zbiorów Programowych, gdzie odnaleziona ścieżka dźwiękowa zostanie połączona z istniejącym obrazem. Film zostanie zapisany w jakości HD.

Film pokazuje poszukiwania dwójki małych chłopców, pozujących w okresie II wojny światowej do fotografii z karabinami w ręku. Kieślowski odnajduje ich po latach już jako dorosłych mężczyzn.

Krzysztof Wierzbicki: Jak powstawał pierwszy film Kieślowskiego

Tymczasem Muzeum Kinematografii w Łodzi wspólnie z Wydawnictwem Skorpion, Zespołem Filmowym Tor oraz Polskim Instytutem Sztuki Filmowej w związku z 70. rocznicą urodzin i 15. rocznicą śmierci Krzysztofa Kieślowskiego, przypadającymi w 2011 roku, przygotowuje cykl przedsięwzięć poświęconych reżyserowi - Świat według Krzysztofa Kieślowskiego.

14 marca w Muzeum Kinematografii zostanie otwarta wystawa pt.: Dekalog Krzysztofa Kieślowskiego. Wystawie towarzyszy retrospektywa filmów Krzysztofa Kieślowskiego w muzealnym kinie Kinematograf (od 8 - 17 marca). Patronat honorowy nad całością przedsięwzięcia objął Bogdan Zdrojewski - Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

"Na tle dwubiegunowego świata PRL, ograniczonego z jednej strony przez ideologię, z drugiej przez religię, stanowisko Kieślowskiego było osobne, właściwie nierozumiane. Traktowano je w kategoriach politycznych, podczas gdy on w swoich filmach był już postpolityczny. Pozostając w opozycji do komunizmu, dystansował się wobec masowych, rewolucyjnych ruchów społecznych, także wobec "Solidarności". W "Bez końca" zasugerował, że jest ona łabędzim śpiewem socjalizmu. Doszukiwano się w jego filmach religijności, ale reżyser "Dekalogu" nie dał się zamknąć w formułach religijnych. Nie identyfikował się z żadnym Kościołem. Czym jest ta nienazwana wiara, która emanuje z jego filmów?"

Tadeusz Sobolewski: Świat według Kieślowskiego. Pożegnanie z Polską (GW, 11.03.2011)