W związku z premierą nowego filmu Lecha Majewskiego (stałego gościa i uczestnika NH) - Młyn i krzyż od 1 kwietnia do 5 czerwca w salach Gmachu Głównego Muzeum Narodowego w Krakowie będzie prezentowana retrospektywna wystawa jego prac z ostatnich jedenastu lat. Znajdą się na niej cykle: DiVinities, Krew Poety oraz Ćwiczenia z Bruegla. Wystawie będą towarzyszyły spotkania wokół twórczości reżysera oraz projekcje filmowe.

Program projekcji filmowych:

godz. 16.00, Sala "U Samurajów". al. 3 Maja 1

02.04: Ogród rozkoszy ziemskich
09.04: Pokój saren
16.04: Angelus

07.05: Wojaczek
14.05: Ewangelia według Harry'ego

10.04: SPOTKANIE (hol Gmachu Głównego MNK)

godz. 16.00 - wykład Michaela F. Gibsona - amerykańskiego historyka sztuki, znawcy malarstwa Pietera Bruegla starszego, współautora scenariusza filmu Młyn i krzyż. W spotkaniu weźmie udział Lech Majewski.

godz. 19.00 - pokaz filmu Lecha Majewskiego Młyn i krzyż (w ramach Festiwalu Off Plus Camera)
kino KIJÓW.CENTRUM, al. Krasińskiego 34

14.04 - 5.06. 2011 - pokaz obrazu Pietera Bruegla Młodszego Kazanie św. Jana Chrzciciela po konserwacji
Pałac Biskupa Erazma Ciołka, ul. Kanonicza 17

Roman Lewandowski:

"Elementem spajającym całość twórczości wizualnej Lecha Majewskiego jest wielka estyma i wrażliwość dla tradycji kulturowej. Stąd w jego pracach pojawiają się rozliczne cytaty i nawiązania do klasycznego malarstwa europejskiego. Wszystkie one podlegają jednak twórczemu przetworzeniu i stanowią formę intymnego dialogu z tradycją, a także pełnią funkcję nostalgicznego lustra, w którym przeglądają się zbiorowe oraz indywidualne archetypy i symbole. To sprawia, że możemy postrzegać twórczość tego artysty jako uważną grę i polemikę z postmodernistycznym dyskursem, który dziś często bezkrytycznie przywołuje dowolne klisze na prawach »ornamentu«. Lech Majewski ma w historii sztuki swoich wyraźnych faworytów.

W jego realizacjach wideo znaleźć możemy echa wielu wizualnych lektur - pojawiają się w nich cytaty bądź też sugerowane są echa spuścizny obrazów Rogiera van der Weydena, Hieronimusa Boscha, Lucasa Cranacha, Pouvisa de Chavannes, Arnolda Böcklina, Paula Delvaux, Giorgio de Chirico oraz Francisa Bacona. Jednak praktyka żonglowania kulturowymi toposami jest artystyczną procedurą, która zostaje poddana zapośredniczeniu przez autobiografię i doraźny kontekst. W rezultacie w sztuce Lecha Majewskiego przeglądają się i rozmawiają ze sobą języki oraz narzecza zaczerpnięte z wielu wymiarów czasu i przestrzeni. Obrazują one transkulturowe i transgraniczne doświadczenie każdego człowieka. Dlatego można powiedzieć, że twórczość ta jest rodzajem alchemii, za którą stoi sztuka i poezja".

Więcej