Funny Games EU to program Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Nowe Horyzonty przygotowany specjalnie na Europejski Kongres Kultury. Z jednej strony pokazuje różnorodność stylistyczną i tematyczną europejskiego kina, z drugiej – żywotność jego tradycji. 15 europejskich filmów z ostatnich 10 lat pokażemy w 5 sekcjach: Ziemia drży, Do utraty tchu, Straszne skutki awarii telewizora, Szepty i krzyki, Widmo wolności. Tytuły sekcji – zaczerpnięte z europejskiej klasyki filmowej – zostały potraktowane dosłownie jako hasła, czy nawet utarte już zwroty językowe, ale także metaforycznie – jako łańcuchy skojarzeń, synonimy stylistyki, którą swego czasu wypracowali ich twórcy.

Ziemia drży to tytuł filmu Luchino Viscontiego z 1948 roku, jeden z najważniejszych przykładów neorealizmu w kinie, opowieść o rozpadzie rodziny i tradycji. W tej sekcji zobaczymy filmy, które podejmują na nowo te wciąż aktualne tematy, m.in. Kod nieznany Michaela Haneke – intrygującą łamigłówkę o braku porozumienia.

Do utraty tchu to tytuł debiutu Jean-Luca Godarda z 1959 roku, jednego z reżyserów francuskiej nowej fali. Film, będący grą z gatunkiem i formą, gestem pełnym dezynwoltury i wysokich temperatur emocjonalnych, patronuje sekcji, w której znajdzie się m.in. błyskotliwy remake Fassbindera – Krople wody na rozpalonych kamieniach w reżyserii Françoisa Ozona i Tlen Iwana Wyrypajewa – teledyskowy dekalog w rytmie rap.

Straszne skutki awarii telewizora Jaroslava Papouška z 1969 roku, pełen absurdu, ale i wnikliwej obserwacji, kultowy przedstawiciel czechosłowackiej nowej fali, jest przykładem walki z cenzurą. Wymowny tytuł patronuje filmom, wchodzącym w dialog z kinem gatunkowym, w programie m.in. Amer Helene Cattet i Bruna Forzaniego, hołd złożony horrorom z nurtu „giallo”.

Szepty i krzyki Ingmara Bergmana z 1972 roku to kwintesencja kina psychologicznego. Późne dzieło Bergmana odbije się echem w tytułach tej sekcji: mrocznych i kontrowersyjnych filmach Catherine Breillat, w mistycznych poszukiwaniach na peryferiach Europy Rehy Erdema.

W Widmie wolności z 1974 Luis Buñuel atakuje mieszczańskie społeczeństwo, świat skostniałych form w charakterystyczny dla siebie, surrealistyczny sposób. W tej sekcji zobaczymy współczesne filmy, które odnoszą się do tematów społecznych, m.in. europejskie kino drogi w wydaniu zbuntowanych i niepokornych bohaterów Tony’ego Gatlifa.

Program przygotowany przez Stowarzyszenie Nowe Horyzonty (Roman Gutek, Joanna Łapińska, Ewa Szabłowska, Magdalena Sztorc, Jan Topolski). Pełny program przeglądu wkrótce.