|
|
Pyuupiru jest jednym z najgorętszych nazwisk na mapie japońskiej sztuki współczesnej. To nie tyle artysta, ile zjawisko. W jego centrum znajduje się ciało, choć jego/jej sztuka nie ogranicza się do serii operacji plastycznych, transformujących ciało męskie w kobiece. Uwodzi plątaniną pozorów i napięć, pozbawia widza pewności co do tak oczywistych pojęć jak „męskość” czy „kobiecość”. Reżyser Pyuupiru 2001–2008, Daitshi Matsunaga, śledził artystę z kamerą przez 8 lat, stworzył intymny, dyskretny portret, daleki od przeestetyzowanych, konfrontacyjnych akcji Pyuupiru.
Inne „przedsięwzięcie genderowe” jest dziełem Genesisa Breyera P-Orridge, legendy muzyki industrialnej, współzałożyciela Throbbing Gristle i Psychic TV. Film Marie Losier The Ballad of Genesis and Lady Jaye to jednak nie jego biografia ani historia sceny industrialnej, lecz opowieść o jednym z największych romansów współczesności. Genesis i Lady Jaye, zainspirowani teorią „trzeciego umysłu” Briona Gysina i metodą cut-up, przechodzą cykl operacji plastycznych mających zjednoczyć dwa ciała – męskie i żeńskie – w jeden pandrogyniczny byt.
Węgierski Grabarz, adaptacja opowiadania Rainera Marii Rilkego, transformuje nasze odbiorcze przyzwyczajenia. Sándor Kardos zrealizował go za pomocą aparatu używanego podczas wyścigów konnych do rejestrowania zawodników przecinających linię mety. Nie ma tu właściwie iluzji ruchu, tak charakterystycznej dla klasycznego kina. Przed oczami widza, od strony lewej do prawej, powoli przesuwa się otoczony czarnym tłem prostokąt z fotograficznymi obrazami. Obrazy te są zniekształcone, rozmyte – jakby były utrwalone trzęsącą się ręką.
Pełne wyniki plebiscytu publiczności Podsumowanie festiwalu Warto zobaczyć Spotkania z gośćmi Akcja na rzecz uwolnienia irańskich reżyserów Gazeta Café Po 11.NH Program festiwalu Aktualności Festiwal Muzyka Wydarzenia specjalne Przestrzeń NH Felietony Romana Gutka Przyjaciele festiwalu Kontakt
