Slavoj Žižek: Lacrimae rerum. Kieślowski, Hitchcock, Tarkowski, Lynch
Filmowe tour de force słoweńskiego psychoanalityka i filozofa Slavoja Žižka. Jego komentarze, brawurowe, erudycyjne, często obrazoburcze, dowodzą, że "praca teorii" może dokonać się w kinie i dochować wierności temu, co w samych filmach nieświadome. Filmografia książki liczy sto pięćdziesiąt tytułów. Oprócz Dekalogu, Niebieskiego, Podwójnego życia Weroniki, Psychozy, Zawrotu głowy, Solaris, Stalkera, Nostalgii, Zagubionej autostrady, Blue Velvet i Dzikości serca, autor obszernie komentuje m.in. Przełamując fale, Piknik pod Wiszącą Skałą, Utalentowanego pana Ripleya, Oczy szeroko zamknięte, Dzień zagłady, Spokojnego Amerykanina i Casablankę.
Todd McGowan: Realne spojrzenie. Teoria filmu po Lacanie
Co pragniemy zobaczyć, gdy idziemy do kina? Na czym polega psychiczna siła suspensu, montażu równoległego, urwanego zakończenia? Czy romantyczny finał może łagodzić antagonizmy społeczne? Jak rozpoznać polityczny potencjał kina? "Wraz z nową lacanowską teorią filmu, teoretyk nie toczy już bojów z kinem, ale staje się jego sprzymierzeńcem" − pisze Todd McGowan.
Jacques Rancière: Estetyka jako polityka
Estetyka jako polityka - pierwsza opublikowana w Polsce książka Jacques'a Rancière'a - to najczęściej dyskutowana w ostatnich latach na świecie praca poświęcona sztuce współczesnej. Według Jacques'a Rancière'a, nie da się oddzielić szeroko rozumianej sfery estetyki od obszaru polityczności. Każda walka polityczna jest bowiem walką o określony obraz świata, widzialny układ jego elementów. Z drugiej strony każde działanie artystyczne jest ingerencją w porządek postrzegania świata i może modyfikować model oglądu otaczającej nas rzeczywistości.
Żuławski. Przewodnik Krytyki Politycznej
Wywiad-rzeka o "kosmosie Żuławskiego" - rozmowa o uniwersum sztuki utkanym z setek przeczytanych książek, obejrzanych filmów i wysłuchanych oper, a także o traumatycznych doświadczeniach życiowych, które ukształtowały filmowy i pisarski warsztat artysty. Sam Peckinpah obok Fiodora Dostojewskiego, Sergiej Eisenstein obok Kena Russella, XIX-wieczna proza obok sztuki komiksu - to wszystko staje się inspiracją do stworzenia dzieła poruszającego najbardziej dotkliwe problemy - w sferze indywidualnej i społecznej.
Andrzej Żuławski: Nocnik
Żuławski wydaje książkę! Będą pikantne szczegóły? "Niedługo oddam do druku kolejną książkę i znowu się wszyscy obrażą" - zapowiada reżyser. Dziennik? Powieść? Kilka powieści w jednej? Nie, po prostu Nocnik, do którego spływają kolejne noce. I dni. Rok z życia reżysera, pisarza - filmy, lektury, historie miłosne… Rozliczenie ze światem, ale przede wszystkim z samym sobą.
Barański. Przewodnik Krytyki Politycznej
Andrzej Barański tworzy kino o niekonwencjonalnej dramaturgii. Reżyser programowo unika sensacyjnych wątków i zaskakującej intrygi. Kładzie nacisk na to, co dzieje się między zdarzeniami i z pietyzmem traktuje każdy szczegół. Jak sam mówi, jego filmy należy mierzyć w centymetrach, a nie w metrach.