Kislorod, Rosja 2009 / 75 minut

reżyseria: Iwan Wyrypajew
scenariusz: Iwan Wyrypajew
zdjęcia: Andrey Naidenow
muzyka: Oleg Kostov, Andriej Sensonov, Vitalij Lupin, Ajdar Gajnullin, Markscheiber Kunst, Teach In, Mandu Honap
występują: Karolina Gruszka, Aleksie Filimonow

Strona filmu w programie festiwalu NH

Nagrody:

• 9. MFF ERA NOWE HORYZONTY - Nagroda Publiczności
• Festiwal Filmów Rosyjskich w Soczi (Sochi Open Russian Film Festival) - Nagroda Stowarzyszenia Rosyjskich Filmoznawców i Krytyków Filmowych dla Iwana Wyrypajewa

Iwan Wyrypajew - Urodził się w 1974 r. w Irkucku, tam ukończył Wydział Aktorski Akademii Teatralnej, studiował też reżyserię w Wyższej Szkole Teatralnej im. Szczukina w Moskwie. Był aktorem teatru w Magadanie oraz Teatru Dramatu i Komedii na Kamczatce. Założył w Irkucku teatr Przestrzeń Gry, który został zlikwidowany z powodu nieprzychylności władz. Od 2001 r. pracuje w moskiewskim Teatrze.doc. Jest jednym z najbardziej znanych za granicą współczesnych dramaturgów rosyjskich. Okrzyknięty został przez krytyków głosem młodego pokolenia, radykalistą moskiewskiego offu, twórcą obrazoburczej sztuki zaangażowanej. Jego debiut filmowy - Euforia z 2006 r. zdobył małego Złotego Lwa na festiwalu filmowym w Wenecji i Grand Prix Warszawskiego Festiwalu Filmowego.

Nazwisko Iwana Wyrypajewa jest dziś symbolem międzynarodowego sukcesu młodego pokolenia rosyjskich dramaturgów, nie bojących się radykalnych kroków formalnych, z których najłagodniejszym jest zrywanie z tradycyjnym modelem teatru. Współtwórca słynnego moskiewskiego Teatr.doc (pod znakiem którego powstają sztuki opisujące codzienność Rosjan wyrzuconych na margines społeczeństwa). Autor realizowanych na całym świecie dramatów, będących we współczesnej Rosji manifestem pokolenia trzydziestolatków rozdartych między wychowaniem w komunizmie a dorosłością osadzoną w wyjątkowo nieludzkiej odmianie kapitalizmu. Równie swobodnie co na scenie czuje się za kamerą. Tlen - drugi po Euforii film tego reżysera - wyrasta co prawda z doświadczeń scenicznych Wyrypajewa i jest rodzajem twórczej adaptacji jego sztuki o tym samym tytule, ale opiera się przede wszystkim na obrazie, montażu, wrażeniu, a w ostatniej kolejności na słowie.

- Zasadą spektaklu jest akcentowanie roli aktora. Widz nawiązuje z nim żywy kontakt, tu i teraz. W kinie aktor ma zupełnie inne zadania i inną pozycję. Musi wprawdzie oddać tekst, ale istotą kina pozostaje przemiana tekstu w obraz. (…) Jestem absolutnym przeciwnikiem kina intelektualnego, którego nie rozumiem i nie toleruję. Chcę, aby moje filmy wpływały na emocje. (…) Jak każdy człowiek, czuję intuicyjną potrzebę zadawania pytań o istotę życia. Myślę, że moim zadaniem jako artysty - i zadaniem sztuki w ogóle - jest nieustawanie w tych poszukiwaniach.

(Gazeta festiwalowa "Na horyzoncie", rozmawiali Patryk Tomiczek i Iwona Sobczyk)

Powstał eksperymentujący film oparty na obrazach układanych zgodnie z zasadą podświadomych skojarzeń, oparty na estetycznym szaleństwie i wykorzystywaniu możliwie wielu poetyk. Bliższy teledyskowi (melorecytacja aktorów) niż filmowi fabularnemu, częściowo animowany, stylizowany na interaktywną stronę internetową, ale w warstwie treści silnie metafizyczny. Dziesięć piosenek/tracków/wierszy złożonych w rodzaj ekranowego setu przygotowanego przez DJ-a, którym jest sam reżyser. A wykonawcami jego ostatnio ulubieni aktorzy Karolina Gruszka i Aleksiej Filimonow.

PREMIERA FILMU: 5 LUTEGO 2010