brak seansów |
Fotoplastikon to historyczne już urządzenie pozwalające na oglądanie sekwencji zdjęć i odbywanie dzięki nim podróży w wyobraźni. Podobna zasada - oglądanie przez widza następujących po sobie sekwencji wydarzeń na przestrzeni prawie stu lat - stanowi konstrukcję dramaturgiczną Fotoplastikonu Krzysztofa Bizio. Miejscem akcji jest mieszkanie w jednej z kamienic powstałych w końcu XIX wieku. Obserwujemy losy bohaterów od końca pierwszej wojny światowej do dnia dzisiejszego. Tekst składa się z sześciu części. Na początku każdej ze scen poznajemy parę ludzi - kobietę i mężczyznę. W ich życie wkracza Obcy, człowiek, który zakłóca istniejący porządek rzeczy. Myślą przewodnią utworu jest obserwacja upływu czasu przez pryzmat wspólnej, intymnej przestrzeni, jaką jest mieszkanie, przez które przetacza się historia.