Nakreślony subtelną kreską portret legendarnych artystów awangardy. Wiktoria Szymańska dzieli się z widzem swą dziewczęcą fascynacją, ukazuje samą siebie na tropie tej biografii. Podąża za swoimi bohaterami do przedwojennej Warszawy, gdzie Themersonowie wspólnie kręcili filmy i tworzyli książki dla dzieci. Szuka ich w przededniu wojny w Paryżu, gdzie aspirowali do międzynarodowej wspólnoty artystów. Zbliża się do ich samotności, kiedy rozdzieliła ich wojna. Poznaje ich życie w Londynie, gdzie stworzyli wyjątkowe wydawnictwo Gaberbocchus i prowadzili salon artystyczny Common Room, w którym bywali Kurt Schwitters czy Bertrand Russell.

Reżyserce udaje zbliżyć się do prywatnego życia Themersonów – przez zdjęcia z wakacji, wyznania najbliższych, a główny akcent kładzie na postać Franciszki – tajemniczej, małomównej i świadomie pozostającej w cieniu Stefana. Jego zaś oglądamy jako aktora grającego w filmach o sobie przewrotnego filozofa z nieodłączną fajką w ustach.

W warstwie zdjęciowej reżyserka zbliża się do poetyki swoich bohaterów: ukazuje bliskie im faktury, kręgi na wodzie, światła; wprawia w ruch linearne rysunki Franciszki – tworząc piękny i czuły portret dwójki artystów.

Adriana Prodeus