ObsadaEspen Skjønberg, Anita Bjørk, Ada Kramm, Hæge Juve, Jan Hårstad, Eva Opaker, Jannik Bonnevie, Svein Sturla Hungnes nagrodyCannes IFF 1979 – Eucumenic Special Mention Opis filmuAnji Breien, „radosnej feministce” – jak o niej mówią – obca jest negacja. Jej bohaterowie nie palą za sobą mostów, nie uciekają od problemów, w procesie dochodzą do świadomości własnych ograniczeń czy emocjonalnych uzależnień. Reżyserka w swoich filmach zadaje im niełatwe ćwiczenia z życia. W Spadku z satyrycznym zacięciem opowiada o rodzinie, nadal podstawowej komórce życia społecznego. Czy emancypującym się do niezależności, współczesnym norweskim kobietom i mężczyznom rodzinne relacje są jeszcze w ogóle potrzebne? Za pośrednictwem zmarłego nagle właściciela przedsiębiorstwa żeglugowego Breien zmusi obcą sobie, rozproszoną rodzinę do współpracy. 54-letni wdowiec, Kai Skag, w swoim testamencie umieszcza klauzulę, że majątek po nim zostanie przekazany bliskim tylko wtedy, gdy zechcą razem poprowadzić jego firmę. W innym wypadku niemała własność zostanie spieniężona i oddana na cele charytatywne, na rzecz walczącego z rakiem stowarzyszenia. Chęć posiadania zmusi krewnych Skaga do trudnej koegzystencji, ujawniającej gorące, ukryte dotąd konflikty, antypatie i sympatie. Feralny spadek zmieni ich życie, obnaży sekrety, wstrząśnie, otworzy na zmianę. Opracowanie: Agnieszka Szeffel Informacje o reżyserzeAnja Breien Jedna z najważniejszych przedstawicielek kinematografii norweskiej. Urodziła się w 1940 roku w Oslo, skończyła studia filmowe w paryskim IDHEC. Obok Vibeke Lokkeberg i Laili Mikkelsen współtworzyła feministyczne oblicze Nowej Fali norweskiego kina. Swój pierwszy długi metraż - Gwałt- nakręciła w 1971 roku. Zasłynęła m.in. pokazywanym na festiwalu w Wenecji Polowaniem na czarownice (1981) oraz trylogią: Żony (1975), Żony dziesięć lat później (1985), Żony III (1996), napisaną wspólnie z odtwarzającymi główne role aktorkami jako kobieca odpowiedź na Mężów Johna Cassavetesa. Autorskie kino Anji Breien, często porównywane z twórczością belgijskiej reżyserki Chantal Akerman, czy nowofalowej Francuzki Agnès Vardy, przez swój osobisty charakter wykracza poza kanon modernistycznej awangardy. Wybrana filmografia 1967 Dorastanie / Vokse opp / Growing Up 1967 Jostedalsrypa (short) 1969 17 maja – film o rytuałach / 17. Mai – En film om ritualer / 17. May – A Film about Rituals (doc., short) 1970 Dni z tysiąca lat / Dager fra 1000 år / Days From A Thousand Years (short) 1971 Gwałt / Voldtekt / Rape 1971 Twarze / Ansikter / Faces (short) 1972 Więzienne mury / Murer rundt fengslet / Walls round the Prison (doc., short) 1973 Bezdomni / Herbergistene / Homeless (doc., short) 1974 Witaj, mój bracie! / Mine søsken, goddag / Hello, My Sibling 1975 Starsi / Gamle / Old (doc., short) 1975 Żony / Hustruer / Wives 1977 Godziny miłości / Den allvarsamma leken / Games of Love and Loneliness 1979 Spadek / Arven / Heritage 1981 Polowanie na czarownice / Forfølgelsen / The Witch Hunt 1984 Papierowy ptak / Papirfuglen / Paper Bird 1985 Żony dziesięć lat później / Hustruer – ti år etter / Wives – Ten Years Later 1989 Góra / Fjellet / Mountain (doc., short) 1990 Złodziej klejnotów / Smykketyven / Twice Upon a Time 1996 Żony III / Hustruer III / Wives III 1997 Solvorn (doc., short) 2001 Zobaczyć łódź kołyszącą się na falach / Å se en båt med seil / To See a Boat in Sail (doc., short) 2005 Bez tytułu / Uten tittel / Untitled (short) 2009 Kontur / Riss / Etching (doc., short) 2009 Jazydzi / Jezidi / Yezidi (doc., short) Opracowanie: Agnieszka Szeffel Stopka
|
Moje NH
Strona archiwalna 11. edycji (2011 rok)
Przejdź do strony aktualnej edycji festiwalu:
www.nowehoryzonty.pl Nawigator
Lipiec 2011
Szukaj
filmu / reżysera / koncertu
|