Hobby animacja. Kino Daniela Szczechury pod redakcją Jerzego Armaty (Wydawnictwo Studio Emka, Warszawa grudzień 2009)
Nic początkowo nie wskazywało, że Daniel Szczechura, późniejszy klasyk europejskiego filmu animowanego, jeden ze współtwórców słynnej w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ubiegłego wieku polskiej szkoły animacji, przez większość swego życia będzie się zajmować tym rodzajem kina. Zaczynał bowiem od kręconych amatorsko, krótkich filmów fabularnych, a w łódzkiej szkole filmowej studiował sztukę operatorską, wspomagając często zdjęciami etiudy dokumentalne i fabularne, realizowane przez kolegów z wydziału reżyserii.
"Najistotniejszy w tej książce jest jednak wywiad Armaty ze Szczechurą. Dlaczego? Bo traktuje o rzeczach wyjątkowo ciekawych i rzadko opisywanych, a poza tym Szczechura ma zalety, które sprawiają, że chce się z nim zawrzeć znajomość, choćby tylko za pośrednictwem książki. Szczechura jest szczery. Do Piotra Dumały, swego najbardziej znanego ucznia, powiedział na początku ich znajomości: "Te pańskie rysunki na czysto to jakieś nieporozumienie, niech pan rysuje tak, jak pan szkicuje, przecież pan dobrze rysuje". Szczechura jest skromny. Zapytany o wykłady w Gandawie i Vancouver odpowiada: "Ja nie wykładałem, wykłady to mieli profesor Kotarbiński, profesor Kołakowski, ja prowadziłem zajęcia". Umie też ująć różne zagadnienia w celnym skrócie".
