|
Hanussen
reż. István Szabó
/
Węgry, Niemcy Zachodnie, Austria 1988
/
140’
napisy: polskie i angielskie
Obsada
Klaus Maria Brandauer, Erland Josephson, Ildikó Bánsági, Walter Schmidinger, Károly Eperjes, Grazyna Szapolowska
nagrody
Nominated to Oscar for Best Foreign Language Film, Nominated to Felix (EFA) for Klaus Maria Brandauer
Opis filmu
Ostatnia część trylogii historiozoficznej Istvána Szabó. Austriacki żołnierz, Klaus Schneider, pod koniec I wojny światowej trafia z ciężkimi obrażeniami do szpitala. Tu przechodzi niezwykłe olśnienie i nabywając ponadnaturalnych mocy, zaczyna przewidywać przyszłość. Po wojnie, w atmosferze militarnej klęski i ekonomicznego kryzysu, zdobywa sławę jako jasnowidz, projektujący w swoich wizjach społeczne lęki i niepokoje. Występuje w coraz bardziej renomowanych teatrach, obraca się w towarzystwie, rozkochuje kobiety i zarabia pieniądze. Wkrótce o jego usługi zaczną zabiegać także rosnący w siłę naziści. Hanussen, bo taki Schneider przybrał pseudonim, potrzebny staje im się jako wróżbita zapowiadający polityczną rewolucję. Gdy jednak jego wizje nabiorą coraz bardziej katastroficznych cech, usłużny prorok wyrośnie na głównego wroga systemu.
Hanussen w rękach Szabó i Brandauera stał się nie tylko epickim opisem społeczeństwa lat dwudziestych, czasów pełnych lęku, frustracji i oczekiwania zmiany, ale przede wszystkim wyrafinowaną metaforą faszyzmu – wielkiej iluzji, której poddały się masy, łatwo przekonywane do swych racji przez panujących nad tłumem hochsztaplerów.
Rafał Syska
Informacje o reżyserze
|
|
István Szabó
Urodził się w 1943 roku w Bad Aussee jako Klaus Georg Steng. Austriacki aktor, który zrobił międzynarodową karierę. W latach siedemdziesiątych występował przede wszystkim w filmach telewizyjnych. Rozgłos przyniosła mu dopiero rola w Mefiście (1981) Istvána Szabó, którą zapoczątkował kolekcję legendarnych kreacji. W latach osiemdziesiątych Brandauer wyrósł na czołowego aktora europejskiego, wybitnego interpretatora ról niebanalnych, wieloznacznych, wymagających aktorskiej ekspresji i charyzmy. Doskonale czuł się w kreacjach konformistów zagubionych we własnych wyborach, zaszczutych, samotnych ofiar nie tylko systemu i historii, ale także własnych skłonności, chorobliwych ambicji i strachu. Taki był przede wszystkim w pozostałych częściach trylogii Szabó, tworząc (rzadki w kinie) tryptyk bohaterów w odmienny sposób zderzonych z historią.
Swoistym oddechem od tych ról miała być postać Nerona we włoskim serialu Quo vadis?. Kunszt i niezwykły dystans Brandauera wywołały u widzów niespotykaną dla odgrywanej przez niego postaci sympatię. Sława przywiodła go do Hollywood, gdzie zagrał w jednej z części przygód Jamesa Bonda (Nigdy nie mów nigdy, 1985) i w melodramacie Pożegnanie z Afryką (1985) Sydneya Pollacka, za który otrzymał nominację do Oscara.
Wielkie triumfy święcił także w teatrze, gdzie między 1983 a 1989 rokiem grał w Salzburgu w głośnej sztuce Jedermann von Hoffmannstahla. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych próbował swych sił jako reżyser, zyskując pochlebne oceny za Georg Elsner – jeden z Niemców (1989) oraz Mario i czarodziej (1994). Dostawał wówczas liczne propozycje od europejskich i amerykańskich producentów, ale śmierć żony spowodowała, że Brandauer wycofał się z intensywnej działalności artystycznej. Ostatnio pojawił się w najnowszej produkcji Francisa Forda Coppoli Tetro (2009)
Filmografia
1972 The Salzburg Connection
1980 Die Weber
1981 Mefisto / Mephisto
1983 Nigdy nie mów nigdy / Never Say Never Again
1985 Pułkownik Redl / Oberts Redl / Colonel Redl
1985 Latarniowiec / The Lightship
1985 Quo vadis?
1985 Pożegnanie z Afryką / Out of Africa
1988 Hanussen
1989 Rewolucja francuska / La révolution française / The French Revolution
1989 Georg Elser – jeden z Niemiec / Georg Elser – Einer aus Deutschland / Seven Minutes (także reż., also dir.)
1990 Wydział Rosja / The Russia House
1994 Mario i czarodziej / Mario und der Zauberer / Mario and the Magician (także reż., also dir.)
1999 Rembrandt
2000 Cyrano de Bergerac
2009 Tetro
2009 Manipulation
|
Stopka
|
reżyseria:
|
|
István Szabó |
|
scenariusz:
|
|
Péter Dobai, István Szabó based on the authobiography of Erik Jan Hanussen |
|
zdjęcia:
|
|
Lajos Koltai |
|
montaż:
|
|
Zsuzsa Csákány, Brigitta Kajdácsi |
|
muzyka:
|
|
György Vukán |
|
obsada:
|
|
Klaus Maria Brandauer, Erland Josephson, Ildikó Bánsági, Walter Schmidinger, Károly Eperjes, Grazyna Szapolowska |
|
producent:
|
|
Artur Brauner |
|
produkcja:
|
|
ZDF, Objektív Filmstúdió Vállalat, Hungarofilm, Mafilm |
|
nagrody:
|
|
Nominated to Oscar for Best Foreign Language Film, Nominated to Felix (EFA) for Klaus Maria Brandauer |
|
język:
|
|
niemiecka / węgierska |
|
barwa:
|
|
kolor |
|
|
|
|
Moje NH
Strona archiwalna 11. edycji (2011 rok)
|